Waarom geen Duitse herder
Outcross: waarom niet een Duitse herdershond?
Shilohs zijn ontstaan uit Duitse herdershonden. Waarom niet terugkruisen naar Duitse herdershonden en pups krijgen die erg op Shilohs lijken?
Er zijn een paar redenen waarom wij denken dat dit een stap in de verkeerde richting zou zijn. Laten we eerst kijken naar de reden waarom we wel een Duitse herdershond zouden willen gebruiken als Outcross. De pups zouden redelijk op Shilohs lijken en ook grotendeels gedragen als Shilohs. Dat is het wel, toch? Dus eigenlijk zouden we dan de beslissing maken puur op oppervlakkige kenmerken, dan gaat het totaal niet over de lange-termijn gezondheid van het ras verbeteren.
Er bestaat zelfs hier en daar het misverstand dat Shilohs gewoon een andere tak van de Duitse herdershonden zijn, dus zou een Duitse herdershond toevoegen net zoveel betekenen als helemaal geen ander ras toevoegen. Toch heeft ons UC-Davisonderzoek en de Embark database ontdekt dat bovenstaande niet waar is, in elk geval niet voor de ISSA Shiloh Shepherds. De resultaten hebben laten zien dat de ISSA Shiloh Shepherds hun eigen genetische handtekening hebben die anders is dan die van Duitse herdershonden. Dit wordt uitgelegd op de pagina: verschillen in type en temperament tussen de twee rassen.
Ons doel voor ogen houden.
Het doel van ISSA is niet om de Shilohs weer Duitse herdershonden te laten worden. Ons doel is het ‘Shiloh-achtige’ bewaren terwijl we de gezondheid verbeteren, de levensverwachting te verlengen en de mogelijkheid voor het ras creëren voortgang te boeken voor de toekomst. Als een ander ras toevoegen ons verder verwijderd van de Duitse herdershond, tja, we zijn genetisch gezien, qua temperament en uiterlijk toch al anders dan de Duitse herdershond.
Over gezondheid en lange levensverwachting gesproken, dat brengt ons op het tweede punt waarom wij denken dat de Duitse herdershond geen goede keuze is als Outcross voor de Shiloh.
Onderzoek naar de gezondheidsproblemen heeft aangetoond dat de genen die die problemen veroorzaken, soms iets verschillen van ras tot ras. Dat bleek vooral uit een onderzoek naar heupdysplasie (HD) Je kunt dat onderzoek hier lezen Dat is ook gebleken dat slechts een klein deel van alle rassen kunnen profiteren van de test voor Degeneratieve Myelopathy (DM) Je kunt dat onderzoek hier lezen DM Natuurlijk kan elke hond getest worden voor die genetische mutatie, maar het gen is alleen gelinkt aan die korte lijst met rassen.
Shilohs komen echter bijna alleen van de Duitse herdershonden. We zijn pas in 1991 afgesplitst, dus ten tijde van dit schrijven 26 jaar. Dat betekent dat de Duitse herdershonden niet alleen dezelfde genetische afwijkingen hebben, maar dat ze vrijwel zeker op dezelfde genen zitten. We hebben hiervan bewijs gezien in Duitse herder gerelateerde kruisingen doordat zij in de eerste generatie EPI, SAS en mega-esophagus produceerden. In de tweede generatie zagen we auto-immuunziektes, sterk gerelateerd aan genetische diversiteit, zoals Pannus, Lupus en leverkanker. Dit waren Outcrosses die voorzichtig gekozen waren en de lijnen waren onderzocht op gezondheid, maar ze waren allemaal grotendeels of helemaal ontstaan uit Duitse herdershonden dus die genen konden samenkomen….en dat deden ze.
Ondanks dit alles hebben wij een redelijk gezond ras en we zouden dit heel graag nog verbeteren. Jammer genoeg hebben Duitse herdershonden een lange lijst van genetische afwijkingen waar ze last van kunnen krijgen. Hier is een onderzoek dat net naar buiten is gebracht uit Groot-Brittannië. UK artikel over Duitse herdershond Je kunt een andere lijst zien die is samengesteld door Canadese dierenartsen. Verslag Canadese dierenartsen Vergelijk dat eens met andere rassen in de lijst. Zelfs een populair ras als de Labrador Retriever heeft minder afwijkingen. En onthoud, als al deze genetische afwijkingen bestaan in Shilohs, dan zullen ze waarschijnlijk op dezelfde genen zitten als bij de Duitse herdershonden. Dat betekent dat, als we een Duitse herdershond zouden gebruiken, we de ziektes zouden vastleggen in onze genenpoel.
Als we daarentegen ervoor kiezen om rassen te gebruiken die erg verschillen van de Shilohs, dan zullen we misschien een paar generaties anders uitziende pups produceren, maar we zullen waarschijnlijk ook minder genetische afwijkingen hebben. Plus, verse genen laten ons hopelijk een flinke stap voorwaarts maken wat betreft beter immuunsysteem en levensverwachting.
Even onder de oppervlakte kijken.
Waar het werkelijk op neer komt, is punt drie. De reden voor Outcross zou moeten zijn, het brengen van meer genetische diversiteit om het immuunsysteem sterker te maken zodat we sterkere pups zien en de genetische afwijkingen zien afnemen. De Shiloh komt al van bijna alleen maar Duitse herder lijnen met slechts een paar andere rassen erdoor gemengd. Terugfokken naar Duitse herdershonden zou ons niet meer nieuwe genen geven in elk geval lang niet zoveel als we zullen krijgen met een ander ras.
Maar kunnen we geen Duitse herdershond gebruiken uit een ander land? Tja, dat hebben we al gedaan. De Duitse herder lijnen waaruit Shilohs zijn ontstaan zijn de Amerikaanse lijnen. Outcrosses uit het verleden waren Canadese Duitse herdershonden (Samson-Woo en Orbit) Duitse lijn Oudduitse herdershond (Artus) en Oost-Europees bloed via de Tsjechoslowaakse Vlcak Outcross en de lijnen uit verschillende Amerikaanse regionen (Sabrina, Chani)
Maar zou geen enkele Duitse herdershond diversiteit hebben die wij niet hebben? Ja, dat zou zeker kunnen, maar dat zal waarschijnlijk niet veel zijn. Vergeet niet dat Duitse herdershonden zelf ontstaan zijn uit een redelijk kleine genenpoel. Een recente analyse door middel van DNA heeft aangetoond dat een groot deel van de Duitse herdershonden nauw verwant zijn aan elkaar. Dat is een andere manier om te zeggen dat er weinig genetische diversiteit is. Je kunt HIER over dat onderzoek lezen dat niet alleen over Duitse herdershonden gaat, maar over verschillende rassen.
We zouden de hele wereld moeten afzoeken naar een paar andere genen, maar waarom zouden we? Alle honden komen van die eerste gedomesticeerde wolven van zo lang geleden. Waarom zouden we niet kijken naar een ras dat, ondanks dat het er anders uitziet, vanbinnen heeft wat wij nodig hebben?
Volgende stap: weet wat je hebt.
Goed, zal je zeggen, het lijkt erop dat je weet waar je het over hebt. Maar wat voor onderzoek heb je binnen je eigen ras gedaan om aan te tonen dat Outcross noodzakelijk is? Wat weet je werkelijk van de gezondheid en genetica van de genenpoel van de ISSA Shiloh Shepherds van vandaag? Lees verder om te zien welk onderzoek we hebben gedaan om inzicht te krijgen van waar we mee moeten werken: de Outcross checklist.